ابتلا به بیماری دیابت چه عوارضی بر چشم ها دارد ؟
یکی از عوارض مهم و طولانی مدت دیابت رتینوپاتی است که به دلیل آسیب به عروق خونی بافت شبکیه (لایه ای از سلول های حساس به نور در خلف حفره ی چشم) ایجاد می شود.
رتینوپاتی دیابتی ممکن است هیچگونه علامتی نداشته باشد یا فقط مشکلات بینایی خفیفی ایجاد کند. اما در طولانی مدت می تواند منجر به نابینایی شود. هرچه مدت زمان ابتلا به دیابت بیشتر و میزان کنترل قند خون کمتر باشد ، احتمال ابتلا به عوارض چشمی بیشتر است.
فهرست محتوا
علائم تاثیر دیابت بر چشم ها
با پیشرفت بیماری ، ممکن است علائم زیر بروز کند:
نقاط یا خطوط تیره در میدان بینایی که به صورت شناور هستند. تاری دید، مناطق تاریک یا خالی در بینایی ، ازدست دادن بینایی
با گذشت زمان ، میزان قند زیاد در خون می تواند منجر به انسداد رگ های خونی کوچکی شود که شبکیه را تغذیه می کنند و منبع خونرسانی به آن را قطع می کند. در نتیجه ، چشم تلاش می کند عروق خونی جدیدی را به وجود آورد. اما این رگ های خونی جدید به درستی رشد نمی کنند و جداره ی آن می تواند به راحتی به بیرن راه پیدا کند.
انواع رتینوپاتی دیابتی
رتینوپاتی دیابتی اولیه
در این نوع از رتینوپاتی که شایع تر است – که به آن رتینوپاتی دیابتی غیر تکثیر کننده(NPDR)نیز گفته می شود – عروق خونی جدید رشد نمی کنند.
در NPDR دیواره رگ های خونی در شبکیه ضعیف می شود. برجستگی های ریز از دیواره عروق کوچکتر بیرون زده و گاهی مایع و خون به داخل شبکیه نشت می کند. عروق بزرگتر شبکیه متسع شده و قطر آنها نیز نامنظم می شود.
گاهی اوقات آسیب عروق خونی شبکیه منجر به تجمع مایع (ادم) در قسمت مرکزی (ماکولا) شبکیه می شود که به این اختلال ادم ماکولا گفته می شود. ادم ماکولا باعث افت بینایی می شود، بنابراین برای جلوگیری از نابینایی دائمی به درمان نیاز است.
رتینوپاتی دیابتی پیشرفته
رتینوپاتی دیابتی می تواند به نوع شدیدتر پیشرفت کند که به رتینوپاتی دیابتی تکثیر کننده معروف است. در این نوع ، عروق خونی آسیب دیده بسته می شوند و باعث رشد عروق خونی جدید و غیرطبیعی در شبکیه می شوند. این رگ های خونی جدید شکننده هستند و می توانند به ماده شفاف و ژله مانندی که مرکز چشم را پر می کند ( که اصطلاحا زجاجیه نامیده می شود) نشت کنند.
عوارض رتینوپاتی دیابتی
از عوارض چشمی مهم در رتینوپاتی دیابتی می توان به رشد عروق خونی غیرطبیعی در شبکیه اشاره کرد. عوارض رتینوپاتی دیابتی می تواند منجر به مشکلات جدی بینایی شود مانند خونریزی زجاجیه.
رگ های خونی جدید ممکن است به ماده شفاف و ژله مانندی که مرکز چشم شما را پر می کند (یا زجاجیه) ، خونریزی کنند. اگر میزان خونریزی کم باشد ،
ممکن است فقط چند نقطه تیره (شناور) در میدان بینایی مشاهده شود. در موارد شدیدتر ، خون می تواند حفره زجاجیه را پر کرده و میدان دید را به طور کامل مسدود کند. خونریزی زجاجیه به خودی خود معمولاً باعث از دست دادن بینایی دائمی نمی شود. خون اغلب طی چند هفته یا چند ماه از چشم ها پاک می شود.
جداشدگی شبکیه
عروق خونی غیرطبیعی مرتبط با رتینوپاتی دیابتی باعث تحریک رشد بافت ترمیمی می شود که می تواند فاصله ای بین شبکیه و قسمت خلفی کره ی چشم ایجاد کند. جداشدگی شبکیه می تواند باعث ایجاد لکه هایی در میدان بینایی ، چشمک زدن نور یا کاهش شدید بینایی شود.
عروق خونی جدید می توانند در قسمت جلویی چشم (عنبیه) رشد کرده و جریان طبیعی مایع را از چشم مختل کرده و باعث افزایش فشار در چشم شوند. ا
فزایش فشار چشم می تواند به عصبی که تصاویر را از چشم به مغز (عصب بینایی) منتقل می کند ، آسیب برساند.
عفونت چشمی در دیابت
احتمال بروز عفونت چشمی در افراد مبتلا به دیابت بیشتر است.
این افزایش خطر ممکن است به این دلیل باشد که افراد مبتلا به دیابت نسخه های ضد میکروبی بیشتری دریافت می کنند.
درمان عوارضی چشمی در اثر ابتلا به دیابت
درمان تا حد زیادی به نوع رتینوپاتی دیابتی بستگی دارد و هدف از درمان کند کردن یا توقف سرعت پیشرفت تکثیر عروقی است.
رتینوپاتی دیابتی اولیه
در رتینوپاتی دیابتی غیر تکثیر کننده ی خفیف یا متوسط ممکن است فوراً به درمان نیاز نداشته باشید. با این حال ، چشم پزشک با معاینات پیاپی مشخص می کند که چه زمانی به درمان نیاز دارید.
هنگامی که رتینوپاتی دیابتی خفیف یا متوسط باشد ، کنترل مناسب قند خون معمولاً می تواند سرعت پیشرفت را کند کند.
رتینوپاتی دیابتی پیشرفته: رتینوپاتی دیابتی تکثیر کننده یا ادم ماکولا به درمان فوری نیاز دارد.
بسته به مشکلات خاص ایجادشده در شبکیه چشم ، گزینه های ممکن، شامل موارد زیر است:
تزریق دارو به چشم
این داروها که مهار کننده های فاکتور رشد اندوتلیال عروقی نامیده می شوند ، به زجاجیه چشم تزریق می شوند. این داروها به توقف رشد عروق خونی جدید و کاهش تجمع مایع کمک می کنند.
این داروها با استفاده از بی حسی موضعی تزریق می شوند. تزریق این داروها می تواند ناراحتی خفیفی مانند سوزش ، اشک ریزش یا درد را برای 24 ساعت پس از تزریق ایجاد کند.
انعقاد نوری
لیزر درمانی می تواند نشت خون و مایع در چشم را متوقف کند. در طی لیزردرمانی ، مایع نشت یافته از رگهای خونی غیر طبیعی با سوختگی حاصل از لیزر درمان می شود.
ویترکتومی
در این روش از یک برش کوچک در چشم برای خارج سازی خون از حفره ی چشم (زجاجیه) و همچنین بافت اسکار ( بافت ترمیمی) که به شبکیه کشیده می شود ، استفاده می کند. این کار در یک مرکز جراحی یا بیمارستان با استفاده از بی حسی موضعی یا عمومی انجام می شود.
از آنجا که دیابت یک بیماری مزمن است ، آسیب چشمی و از دست دادن بینایی ممکن است ادامه دار باشد. بنابراین حتی پس از درمان رتینوپاتی دیابتی ، به معاینات منظم چشم نیاز دارید.
۰ دیدگاه